کد مطلب:314058 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:205
بیمه ی حضرت اباالفضل العباس
جناب آقای حاج ابوالحسن شریفی درباره ی بیمه ی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام چنین می نویسد:
1. این جانب وقتی تابلوی «بیمه با حضرت اباالفضل العباس علیه السلام» را بر روی كامیونها و غیره می دیدم، تردید داشتم كه آیا بیمه با حضرت اباالفضل العباس علیه السلام مدركی دارد یا نه؟ صحیح است یا خیر؟
در همین افكار به سر می بردم كه شبی در عالم مكاشفه بین خواب و بیداری دیدم در صحرایی قرار گرفته ام كه انسانی دیده نمی شود و یك گوسفند در میان جمعی از گرگها محاصره شده و گرگها مشغول خوردن آن هستند، در حالی كه گوسفند زنده است و فریاد می زند و كسی نیست كه نجاتش دهد. من خواستم جلو بروم، دیدم گرگها تهدیدم كردند، به فكرم رسید كه این گوسفند مال چه كسی است كه گرفتار گرگها شده؟ در همین حال به گوش خود شنیدم كه مال حضرت عباس علیه السلام است. برایم شبهه ای پیش آمد كه چرا حضرت عباس علیه السلام از گوسفند خود دفاع نمی كند؟ پس بیمه ی با حضرت عباس علیه السلام چه فایده ای دارد؟ كه ناگهان دیدم كه یك اسب قوی هیكل در مقابلم قرار دارد و شخصی سوار آن اسب است كه پاهای وی در ركاب و همچنین زین اسبش معلوم است ولی خود او كه چهره اش در هاله ای از نور قرار دارد قابل مشاهده نیست. اسب مزبور سر خود را به را به زمین می زد و قصد حركت داشت ولی نمی توانست. در همین حال كلماتی از آن شخص سواركار كه چهره اش در هاله ای از نور قرار داشت شنیدم كه فرمود:
چیزی كه مربوط به ما باشد برای ما فرقی نمی كند آن را انسان بخورد یا حیوان. ولی چیزی را كه به ما بسپارند حفظش می كنیم.
این را گفت و ناپدید شد. وقتی به خود آمدم و بیدار شدم، متوجه شدم كه آن سوار، حضرت عباس علیه السلام بودند و با این صحنه، مرا آگاه ساختند كه بیمه ی با آن جناب صحیح است و افرادی پیدا می شوند كه با حیوان فرقی ندارند، بلكه طبق آیه ی شریفه ی قرآن كریم از حیوان هم پست تر و گمراهتر هستند: (اولئك كالانعام بل هم اضل سبیلا). [1] .
[ صفحه 455]
1. این جانب وقتی تابلوی «بیمه با حضرت اباالفضل العباس علیه السلام» را بر روی كامیونها و غیره می دیدم، تردید داشتم كه آیا بیمه با حضرت اباالفضل العباس علیه السلام مدركی دارد یا نه؟ صحیح است یا خیر؟
در همین افكار به سر می بردم كه شبی در عالم مكاشفه بین خواب و بیداری دیدم در صحرایی قرار گرفته ام كه انسانی دیده نمی شود و یك گوسفند در میان جمعی از گرگها محاصره شده و گرگها مشغول خوردن آن هستند، در حالی كه گوسفند زنده است و فریاد می زند و كسی نیست كه نجاتش دهد. من خواستم جلو بروم، دیدم گرگها تهدیدم كردند، به فكرم رسید كه این گوسفند مال چه كسی است كه گرفتار گرگها شده؟ در همین حال به گوش خود شنیدم كه مال حضرت عباس علیه السلام است. برایم شبهه ای پیش آمد كه چرا حضرت عباس علیه السلام از گوسفند خود دفاع نمی كند؟ پس بیمه ی با حضرت عباس علیه السلام چه فایده ای دارد؟ كه ناگهان دیدم كه یك اسب قوی هیكل در مقابلم قرار دارد و شخصی سوار آن اسب است كه پاهای وی در ركاب و همچنین زین اسبش معلوم است ولی خود او كه چهره اش در هاله ای از نور قرار دارد قابل مشاهده نیست. اسب مزبور سر خود را به را به زمین می زد و قصد حركت داشت ولی نمی توانست. در همین حال كلماتی از آن شخص سواركار كه چهره اش در هاله ای از نور قرار داشت شنیدم كه فرمود:
چیزی كه مربوط به ما باشد برای ما فرقی نمی كند آن را انسان بخورد یا حیوان. ولی چیزی را كه به ما بسپارند حفظش می كنیم.
این را گفت و ناپدید شد. وقتی به خود آمدم و بیدار شدم، متوجه شدم كه آن سوار، حضرت عباس علیه السلام بودند و با این صحنه، مرا آگاه ساختند كه بیمه ی با آن جناب صحیح است و افرادی پیدا می شوند كه با حیوان فرقی ندارند، بلكه طبق آیه ی شریفه ی قرآن كریم از حیوان هم پست تر و گمراهتر هستند: (اولئك كالانعام بل هم اضل سبیلا). [1] .
[ صفحه 455]
[1] سوره ي اعراف: آيه ي 179.